ਇੱਕ ਚੀਜ਼ ਜੋ ਸਾਡੇ ਸਾਰੇ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਨੂੰ ਖਤਰੇ ਵਿੱਚ ਪਾਉਂਦੀ ਹੈ

(English Version: “The One Thing That Threatens All Relationships”)

ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਗੱਲ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾ ਸਕਦੇ ਹੋ ਜੋ ਸਾਰੇ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਨੂੰ ਖ਼ਤਰਾ ਹੈ? ਕੁੜੱਤਣ! ਇਹ ਵਿਆਹਾਂ, ਚਰਚਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਭ ਕੁਝ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਕੁੜੱਤਣ ਸਿਹਤਮੰਦ ਮਸੀਹੀ ਜੀਵਨ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਖਤਰਨਾਕ ਬਿਪਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। ਆਮ ਜ਼ੁਕਾਮ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਫੈਲਦਾ ਹੋਇਆ, ਇਹ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਖਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ “ਆਤਮਾ ਦਾ ਕੈਂਸਰ” ਹੈ ਅਤੇ ਹਰ ਸਾਲ ਲੱਖਾਂ ਪੀੜਤਾਂ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਫਿਰ ਵੀ, ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਇਲਾਜ ਹੈ। ਅਤੇ ਇਹ ਇਲਾਜ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਖੂਬਸੂਰਤ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ—ਸ਼ਬਦ “Forgive ਮਾਫ਼ ਕਰੋ।” ਹਾਲਾਂਕਿ “ਮੁਆਫ਼ ਕਰਨਾ” ਇੱਕ ਆਮ ਸ਼ਬਦ ਹੈ, ਇਸਦਾ ਅਸਲ ਤੱਤ ਆਖਰੀ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਹੈ, “Give ਦੇਵੋ।” ਮਾਫ਼ ਕਰਨਾ ਦਾ ਮਤਲਬ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਉਸ ਗਲਤੀ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਦੇਣਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਅਧਿਕਾਰ ਨੂੰ ਛੱਡਣਾ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਕੁੜੱਤਣ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਕਰਨਾ।

ਬਾਈਬਲ ਸਿਰਫ਼ ਉਮੀਦ ਹੀ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੀ, ਸਗੋਂ ਮਸੀਹੀਆਂ ਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰਨ ਦਾ ਹੁਕਮ ਵੀ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਕੋਈ ਹੋਰ ਸਿਹਤਮੰਦ ਵਿਕਲਪ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦਾ। ਵਿਸ਼ਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ੀ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨ ਦੇ ਉੱਚੇ ਮਿਆਰ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਾਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਮਾਫ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ, “ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਦਿਆਲੂ ਅਤੇ ਤਰਸਵਾਨ ਬਣੋ, ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰੋ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਸੀਹ ਵਿੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕੀਤਾ” [ਅਫ਼ਸੀਆਂ 4:32, ਕੁਲੁੱਸੀਆਂ 3:13 ਨੂੰ ਵੀ ਦੇਖੋ]।

ਹਾਂ, ਮਾਫ਼ੀ ਇੱਕ ਆਸਾਨ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਕਦੇ-ਕਦੇ, ਅਸੀਂ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨਾਲ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ, “ਇਸਦਾ ਕੋਈ ਫਾਇਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਫਿਰ ਦੁਖੀ ਕਰਨਗੇ। ਮੈਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਮਾਫ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਬਦਲਣਗੇ।” ਸਾਨੂੰ ਅਜਿਹੀ ਪਾਪੀ ਸੋਚ ਤੋਂ ਸੁਚੇਤ ਰਹਿਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ! ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਅਤੇ “ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਲਈ ਝੂਠ ਬੋਲਣਾ ਅਸੰਭਵ ਹੈ” [ਇਬ 6:18]। ਇਸ ਲਈ, ਸਾਨੂੰ ਹਾਰ ਮੰਨਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਸਾਨੂੰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਸਾਡੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸਾਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ—ਸਾਨੂੰ ਤੋੜਨਾ ਨਹੀਂ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕਈ ਵਾਰ, ਤੋੜਨਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ । ਸਾਡੀ ਜਿੱਤ ਹੋਵੇਗੀ ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਰੱਖ ਕੇ ਦ੍ਰਿੜ ਰਹਾਂਗੇ।

ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਕੁੜੱਤਣ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣ ਲਈ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਤੋਂ ਮਾਫ਼ੀ ਮੰਗਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਪਾਪ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਇਹ ਪਹਿਲਾ ਕਦਮ ਹੈ। ਫਿਰ ਸਾਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਉਸ ਤੋਂ ਤਾਕਤ ਮੰਗਦੇ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਦੁੱਖ ਪਹੁੰਚਾਇਆ ਹੈ ਹਰ ਵਾਰ ਕੁੜੱਤਣ ਸਾਡੇ ਮਨ ਵਿਚ ਆਉਦੀ ਹੈ ਜਦੋ ਅਸੀ ਦੂਜਿਆ ਦੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਪਰ  ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਾਪਾਂ ਬਾਰੇ  ਸਖਤ ਅਤੇ ਲੰਬਾ ਸਮਾ ਸੋਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

ਕਿਸੇ ਨੇ ਲਿਖਿਆ, “ਮੁਆਫ਼ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਦਿਲਾਂ ਵਾਲੇ ਆਪਣੇ ਪਾਪਾਂ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਲੰਬੀ ਯਾਦ ਰੱਖਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਪਾਪਾਂ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਯਾਦ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਪਾਪ ਦੀ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਚੱਲਣ ਵਾਲੀ ਯਾਦ ਦੁਖਦਾਈ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਯਾਦ ਖੁਸ਼ੀ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਯਿਸੂ ਵਿੱਚ ਮਾਫੀ ਦੀ ਨਵੀਂ ਮਿਲੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਨੂੰ ਬਰਾਬਰ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਉਹੀ ਮਾਫ਼ੀ ਦੇਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਪਾਪ ਕੀਤਾ ਹੈ।”

ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਪਤਨੀ ਬਾਰੇ ਪੜ੍ਹਨਾ ਯਾਦ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦੇ ਪੋਰਨੋਗ੍ਰਾਫੀ ਦੇਖਣ ਦੇ ਪਾਪ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਪਾਦਰੀ ਕੋਲ ਗਈ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਉਸਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਤੋਬਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਮਾਫੀ ਮੰਗੀ। ਫਿਰ ਵੀ, ਉਹ ਉਸ ਪਾਪ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਆਪਣੇ ਪਾਦਰੀ ਕੋਲ ਇਹ ਦੱਸਣ ਲਈ ਗਈ ਕਿ ਉਹ ਇਹ ਪਾਪ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਿੰਨਾ ਬੁਰਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਛੱਡਣ ਬਾਰੇ ਕਿਵੇਂ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਦਿਲ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੰਨਾ ਕੌੜਾ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਤੋਂ ਪਛਤਾਵਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਕੁੜੱਤਣ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣ ਦੇ ਚੱਲ ਰਹੇ ਪਾਪ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਹੀ ਸੀ। ਇਹ ਪਾਪ ਦਾ ਖ਼ਤਰਾ ਹੈ!

ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਪਾਪਾਂ ਦੀ ਅਜਿਹੀ ਸਪੱਸ਼ਟ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਅਤੇ ਯਾਦ ਹੈ [ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਤੋਬਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ], ਫਿਰ ਵੀ ਸਾਡੇ ਪਾਪਾਂ ਨੂੰ ਇੰਨੇ ਅੰਨ੍ਹੇ ਅਤੇ ਭੁੱਲ ਗਏ ਹਾਂ! ਇਸ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਦੂਸਰਿਆਂ ਦੇ ਪਾਪਾਂ ਦੀ ਬਜਾਏ ਆਪਣੇ ਪਾਪਾਂ ‘ਤੇ ਸੋਚਣ ਦੀ ਆਦਤ ਪਾਉਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਹੰਕਾਰੀ, ਸਵੈ-ਧਰਮੀ ਅਤੇ ਭੁੱਲਣਹਾਰ ਦਿਲ ਦਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਇਲਾਜ ਨਹੀਂ ਹੈ!

ਦਰਅਸਲ, ਇਹ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ਯੋਗ ਹੈ ਕਿ ਮਾਫੀ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਸ਼ਬਦ ਹੈ ਜਦੋਂ ਸਾਨੂੰ ਇਸਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਅਜਿਹਾ ਬਦਸੂਰਤ ਸ਼ਬਦ ਜਦੋਂ ਸਾਨੂੰ ਇਸਨੂੰ ਦੇਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਇਕ ਲੇਖਕ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ: ਅਸੀਂ ਉਜਾੜੂ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਕਿੰਨੀ ਜਲਦੀ ਮਾਫ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਉਹ ਸਵੈ-ਧਰਮੀ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਬਣ ਸਕਦੇ ਹਨ।

ਮਾਫ਼ ਨਾ ਕਰਨਾ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਹੈ [ਰੋਮ 1:31, 2 ਤਿਮੋ 3:3]। ਧਰਮ ਸ਼ਾਸਤਰ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਦਿਆਲੂ ਅਤੇ ਮਾਫ਼ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਆਤਮਾ ਮਸੀਹੀ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ [1 ਯੂਹੰਨਾ 3:10, 14-15]। ਜੇ ਸਾਡੇ ਜੀਵਨ ਦਾ ਨਮੂਨਾ ਕੌੜਾ ਅਤੇ ਮਾਫ਼ ਨਾ  ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸੁਭਾਅ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਦੇਖਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਨਾਲ ਜਾਂਚ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਪਾਪਾਂ ਲਈ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਮਾਫ਼ੀ ਦਾ ਸੁਆਦ ਚੱਖਿਆ ਹੈ ਜਾਂ ਨਹੀਂ।

ਥਾਮਸ ਵਾਟਸਨ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਦੇਖਣ ਲਈ ਸਵਰਗ ਵਿੱਚ ਚੜ੍ਹਨ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੇ ਪਾਪ ਮਾਫ਼ ਹੋਏ ਹਨ ਜਾਂ ਨਹੀਂ। ਆਓ ਆਪਾਂ ਆਪਣੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿਚ ਝਾਤੀ ਮਾਰੀਏ ਅਤੇ ਦੇਖੀਏ ਕਿ ਕੀ ਅਸੀਂ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਜੇ ਅਸੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।”

ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਕਲਵਰੀ ਪਰਬਤ ‘ਤੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ, ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਸਲੀਬ ‘ਤੇ ਲਟਕਦੇ, ਖੂਨ ਵਹਿ ਰਹੇ, ਡੰਗੇ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਪਾਪਾਂ ਲਈ ਵਿੰਨ੍ਹਦੇ ਹੋਏ ਵੇਖਦੇ ਹੋਏ, ਚੀਕਦੇ ਹੋਏ, “ਪਿਤਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ” [ਲੂਕਾ 23:34] ਜਾਂ ਸਟੀਫਨ ਵੱਲ ਵੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਪੱਥਰਾਂ ਨਾਲ ਮਾਰਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਕਿਹਾ, “ਭੂ, ਇਹ ਪਾਪ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਨਾ ਕਰੋ!” [ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 7:60], ਕੀ ਅਸੀਂ ਅਜੇ ਵੀ ਕੁੜੱਤਣ ਨੂੰ ਫੜੀ ਰੱਖ ਸਕਦੇ ਹਾਂ? ਕੀ ਅਸੀਂ ਅਜੇ ਵੀ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, “ਮੈਂ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗਾ?” ਕੀ ਅਸੀਂ ਇਹ ਸੋਚਣ ਲਈ ਇੰਨੇ ਮੂਰਖ ਹਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਮਾਫ਼ੀ ਲੈ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਇਸ ਨੂੰ ਦੁਰਵਿਵਹਾਰ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਾਂ? ਆਓ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨਿਮਰ ਕਰੀਏ, ਸੱਚਮੁੱਚ ਤੋਬਾ ਕਰੀਏ ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਲਈ ਦੁਹਾਈ ਦੇਈਏ। ਜੇ ਨਹੀਂ, ਤਾਂ ਯਕੀਨਨ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਵੱਲੋਂ ਸਖ਼ਤ ਤਾੜਨਾ ਦਾ ਸਾਮ੍ਹਣਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ।

ਤੁਸੀਂ ਪੁੱਛ ਸਕਦੇ ਹੋ, “ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ ਜੇ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ ਪਛਤਾਵਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ? ਕੀ ਮੈਂ ਅਜੇ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ?” ਜਵਾਬ ਇਹ ਹੈ: ਜੇਕਰ ਲੋਕ ਤੋਬਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਤਾਂ ਇਹ ਸਾਡੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਸਿਰਫ਼ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੁੜੱਤਣ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣਾ ਅਤੇ ਅਜਿਹਾ ਦਿਲ ਪੈਦਾ ਕਰਨਾ ਹੈ ਜੋ ਹਮੇਸ਼ਾ ਮਾਫ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਲੋਕ ਤੋਬਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਤਾਂ ਇੱਕ ਸਿਹਤਮੰਦ ਰਿਸ਼ਤਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ।

ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਨਾਲ ਸਾਡੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਵਿੱਚ ਵੀ, ਜੇ ਪਾਪੀ ਤੋਬਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਰਿਸ਼ਤਾ ਨਹੀਂ ਬਣਾ ਸਕਦਾ। ਮੇਰਾ ਬਿੰਦੂ ਸਿਰਫ਼ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੁੜੱਤਣ ਦੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣਾ ਹੈ ਭਾਵੇਂ ਦੂਜਾ ਵਿਅਕਤੀ ਤੋਬਾ ਨਾ ਕਰੇ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਾਪਾਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠੇਗਾ―ਉਹ ਜੱਜ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ, ਸਾਨੂੰ ਫੈਸਲਾ  ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ, ਸਾਨੂੰ ਰੋਮੀਆਂ 12:17-21 ਅਤੇ ਲੂਕਾ 6:27-28 ਦੀਆਂ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿਚ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ ਸਾਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਲਈ ਜਿੰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕੇ ਚੰਗਾ ਕਰਦੇ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

ਕੀ ਤੁਹਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਕੋਈ ਅਜਿਹਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਮਾਫ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਹੋ? ਸ਼ਾਇਦ, ਇਹ ਪਤੀ ਜਾਂ ਪਤਨੀ ਜਾਂ ਮਾਤਾ ਜਾਂ ਪਿਤਾ ਜਾਂ ਚਰਚ ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਹੈ? ਭਾਵੇਂ ਕੋਈ ਵੀ ਹੋਵੇ, ਕਿਉਂ ਨਾ ਹੁਣੇ ਈਮਾਨਦਾਰੀ ਨਾਲ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਕਹੋ? ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਨੂੰ ਦੱਸੋ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੁੜੱਤਣ ਰੱਖਣ ਲਈ ਸੱਚਮੁੱਚ ਅਫਸੋਸ ਹੈ। ਉਹ ਤੁਹਾਡੀ ਮਦਦ ਕਰੇਗਾ।

ਯਾਦ ਰੱਖੋ, ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤੁਸੀਂ ਇਹ “ਮਸੀਹ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ” ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ—ਉਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸੰਨ ਕਰਨ ਦੇ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਉਦੇਸ਼ ਲਈ। ਅਤੇ ਮਾਫ਼ੀ ਕਦੇ ਵੀ ਬਦਲਾ ਨਾ ਲੈਣ ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਪਿਛਲੇ ਪਾਪਾਂ ਨੂੰ ਸਾਹਮਣੇ ਨਾ ਲਿਆਉਣ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਹੈ-ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਉਹ ਪਾਪ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਅਪਰਾਧੀ ਨੇ ਤੋਬਾ ਕੀਤੀ ਹੈ! ਮਾਫੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅੰਦਰੂਨੀ ਗੜਬੜ ਦੇ ਦਰਦ ਤੋਂ ਦੂਰ ਜਾਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰੇਗੀ।

ਮਾਫ਼ੀ ਦਾ ਵਿਕਲਪ ਦੁੱਖ, ਕੁੜੱਤਣ, ਗੁੱਸੇ, ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਅਤੇ ਸਵੈ-ਵਿਨਾਸ਼ ਦੀ ਕਦੇ ਨਾ ਖ਼ਤਮ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਹੈ। ਕੀ ਇਹ ਕੀਮਤੀ ਹੈ?