ਕੀ ਮੁਸੀਬਤ ਵਿੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਸਾਡੀ ਪਰਵਾਹ ਕਰਦਾ ਹੈ?

(English Version: “Does God Care When We Are In Trouble?”)

“ਪਿਆਰ ਦਾ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ, ਜਿਸ ਦੇ ਅਧੀਨ ਸਭ ਕੁਝ ਹੈ, ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਅਜਿਹਾ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ?” ਇਸ ਲਈ ਇਕ ਮੁਟਿਆਰ ਨੂੰ ਜਿਸਦੇ ਘੋੜੇ ਤੋਂ ਡਿੱਗਣ ਕਾਰਨ ਹੱਥ-ਪੈਰ ‘ਤੇ ਗੰਭੀਰ ਸੱਟ ਲੱਗ਼ੀ ਸੀ ਪੁੱਛਿਆ। ਉਸਦਾ ਪਾਦਰੀ ਇੱਕ ਪਲ ਲਈ ਚੁੱਪ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਫਿਰ ਪੁੱਛਿਆ, “ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਾਸਟ [ਹੱਡੀ ਟੁੱਟ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਨੂੰ ਜੋਰਾਂ ਵਾਲਾ ਪਲੱਸਤਰ] ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਤਾਂ ਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਹੋਇਆ?” ਉਸਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ “ਦਰਦ ਬਹੁਤ ਭਿਆਨਕ ਸੀ”।

“ਕੀ ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਡਾਕਟਰ ਨੂੰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੁਖੀ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਸੀ?” ਉਸਨੇ ਅੱਗੇ ਪੁੱਛਿਆ। ਉਸਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਹਾਂ, ਪਰ ਇਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸੀ।” ਪਾਦਰੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਕੀ ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਡਾਕਟਰ ਨੂੰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੁੱਖ ਦੇਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ ਜਾਂ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ?” ਉਸ ਦਾ ਜਵਾਬ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸੀ । “ਤੁਹਾਡਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਕਿਉਂਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸੱਟ ਲੱਗਣ ਦਿੱਤੀ?”

ਪਾਦਰੀ ਨੇ ਸਿਰ ਹਿਲਾ ਕੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ। ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਇਹ ਪੰਜ ਸ਼ਬਦ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਿਲਾਸਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, “‘ਇਹ ਗੱਲ ਮੇਰੇ ਵੱਲੋਂ ਹੈ।’ ਉਹ ਬੱਦਲ ਨੂੰ ਚਾਂਦੀ ਦੀ ਪਰਤ ਦੇਣਗੇ। ਤੁਹਾਡਾ ਕੋਈ ‘ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਕਿਸਮਤ’ ਦਾ ਮਾਮਲਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਇਸ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਦੇ ਬੱਚੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਸੇਵਾ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ।”

ਸ਼ੇਕਸਪੀਅਰ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਬਿਮਾਰੀ ਵਿੱਚ, ਮੈਨੂੰ ਇੰਨਾ ਨਾ ਕਹਿਣ ਦਿਓ, ‘ਕੀ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਦਰਦ ਤੋਂ ਠੀਕ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹਾਂ; ਪਰ ਕੀ ਮੈਂ ਇਸ ਲਈ ਬਿਹਤਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹਾਂ।’” ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਮਸੀਹੀਆਂ ਵਜੋਂ, ਇਹ ਕਹਿਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, “ਮੈਂ ਇਸ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਕਦੋਂ ਬਾਹਰ ਆਵਾਂਗਾ?” ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਪੁੱਛਣਾ ਸਿੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, “ਕੀ ਮੈਂ ਇਸ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ ਰਾਹੀਂ ਬਿਹਤਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹਾਂ?” ਅਫ਼ਸੋਸ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਸੀਹੀਆਂ ਦਾ ਇਹ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਵਾਲ ਹੈ, “ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਮੁਸੀਬਤ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਤਾਂ ਕੀ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਪਰਵਾਹ ਕਰਦਾ ਹੈ?”

ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਤੋਂ ਇਸ ਸਵਾਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਲਈ, ਆਓ ਅਸੀਂ ਮਰਕੁਸ 4:35-41 ਵਿਚ ਦਰਜ ਕੀਤੇ ਗਏ ਤੂਫ਼ਾਨ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਨ ਲਈ ਯਿਸੂ ਦੀ ਜਾਣੀ-ਪਛਾਣੀ ਘਟਨਾ ਨੂੰ ਵੇਖੀਏ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਕੁਝ ਸੱਚਾਈ ਸਿੱਖੀਏ।

35 ਉਸੇ ਦਿਨ ਜਦੋਂ ਸ਼ਾਮ ਹੋਈ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ਆਓ ਅਸੀਂ ਉਸ ਪਾਰ ਚੱਲੀਏ। 36 ਅਤੇ ਉਹ ਭੀੜ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਬੇੜੀ ਉੱਤੇ ਸੀ ਤਿਵੇਂ ਹੀ ਉਹ ਨੂੰ ਲੈ ਚੱਲੇ ਅਤੇ ਹੋਰ ਬੇੜੀਆਂ ਵੀ ਉਹ ਦੇ ਨਾਲ ਸਨ। 37 ਤਦ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਤੂਫ਼ਾਨ ਆਇਆ, ਅਨ੍ਹੇਰੀ ਵਗੀ ਅਤੇ ਲਹਿਰਾਂ ਬੇੜੀ ਉੱਤੇ ਐਥੋਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਗਈਆਂ ਜੋ ਬੇੜੀ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਭਰ ਚੱਲੀ ਸੀ। 38 ਅਤੇ ਯਿਸੂ ਆਪ ਬੇੜੀ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਸਿਰੇ ਵੱਲ ਇੱਕ ਸਿਰਾਹਣਾ ਰੱਖ ਕੇ ਸੁੱਤੇ ਪਏ ਸਨ। ਤਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਹ ਨੂੰ ਜਗਾਇਆ ਅਤੇ ਉਹ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, ਗੁਰੂ ਜੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਾਡਾ ਕੋਈ ਫ਼ਿਕਰ ਨਹੀਂ ਜੋ ਅਸੀਂ ਡੁੱਬ ਚੱਲੇ ਹਾਂ?

39 ਤਦ ਉਸ ਨੇ ਉੱਠ ਕੇ ਤੂਫ਼ਾਨ ਨੂੰ ਝਿੜਕਿਆ ਅਤੇ ਝੀਲ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ਚੁੱਪ ਕਰ ਥੰਮ੍ਹ ਜਾ! ਅਤੇ ਤੂਫ਼ਾਨ ਥੰਮ੍ਹ ਗਿਆ ਅਤੇ ਵੱਡਾ ਚੈਨ ਹੋ ਗਿਆ।

40 ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ਤੁਸੀਂ ਕਿਉਂ ਡਰਦੇ ਹੋ? ਅਜੇ ਤੱਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਆਇਆ?

41 ਤਾਂ ਉਹ ਬਹੁਤ ਡਰ ਗਏ ਅਤੇ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ, ਇਹ ਕੌਣ ਹੈ ਕਿ ਤੂਫ਼ਾਨ ਅਤੇ ਝੀਲ ਵੀ ਉਹ ਦੀ ਗੱਲ ਮੰਨ ਲੈਂਦੇ ਹਨ?

ਗਲੀਲ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾ ਦੇ ਇੱਕ ਵਿਅਸਤ ਦਿਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਪ੍ਰਭੂ ਯਿਸੂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਗਲੀਲ ਤੋਂ ਚਲੇ ਜਾਣ ਅਤੇ ਗਲੀਲ ਦੀ ਝੀਲ ਦੇ ਪਾਰ ਗਨੇਸਰਤ [35-36] ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਯਾਤਰਾ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਖਤਰਨਾਕ ਤੂਫਾਨ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ [37]।

ਬਹੁਤ ਡਰੇ ਹੋਏ ਚੇਲੇ ਯਿਸੂ ਕੋਲ ਗਏ, ਜੋ ਸੁੱਤੇ ਪਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗੇ ਕਿ ਕੀ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਕਰਦਾ ਹੈ [38]। ਯਿਸੂ ਜਾਗਿਆ, ਤੂਫਾਨ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਘਾਟ ਲਈ ਝਿੜਕਿਆ [39-40]। ਅਲੌਕਿਕ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਉੱਤੇ ਯਿਸੂ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ, ਚੇਲੇ ਵਧੇਰੇ ਡਰ ਗਏ [41]।

ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਘਟਨਾ ਅਲੌਕਿਕ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਉੱਤੇ ਮਸੀਹ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਇਹ ਹਰ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ਾਂ ਦੌਰਾਨ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਬਾਰੇ 4 ਸੱਚਾਈਆਂ ਵੀ ਸਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ।

 1. ਮਸੀਹੀ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਨਹੀਂ ਹਨ [vv. 35-37]।

ਕੀ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਤੂਫ਼ਾਨ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ? ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ! ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੀ ਉਸਨੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਉਸੇ ਤੂਫਾਨ ਦੇ ਵਿੱਚ ਦਿੱਤਾ! ਤੂਫ਼ਾਨ ਚੇਲਿਆਂ ਲਈ ਉਸ ਦਿਨ ਦੇ ਸਿਖਲਾਈ ਪਾਠਕ੍ਰਮ ਦਾ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਸੀ।

ਕਈ ਸੋਚਦੇ ਹਨ ਕਿ ਤੂਫ਼ਾਨ ਸਿਰਫ਼ ਅਣਆਗਿਆਕਾਰੀ ਕਰਕੇ ਹੀ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਜੀ ਹਾਂ, ਯੂਨਾਹ ਆਪਣੀ ਅਣਆਗਿਆਕਾਰੀ ਕਰਕੇ ਤੂਫ਼ਾਨ ਵਿਚ ਆ ਗਿਆ। ਪਰ ਇੱਥੇ ਚੇਲੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਉਸ ਤੂਫ਼ਾਨ ਵਿੱਚ ਫਸ ਗਏ! ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੇ ਯਿਸੂ ਦਾ ਅਨੁਸਰਣ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਘਰ ਅਤੇ ਨੌਕਰੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ਾਂ ਦਾ ਸਾਮ੍ਹਣਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਅੱਯੂਬ ਦੀ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਧਰਮੀ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਿਆ [ਅੱਯੂਬ 1:8; 2:3]।

ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਅਤੇ ਸੇਵਾ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਬਚਣ ਦੀ ਗਰੰਟੀ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੀ। ਮਸੀਹੀ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਕਿ ਪ੍ਰਭੂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਾਨੂੰ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਬਚਾਉਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੁੰਘਣ ਵਿੱਚ ਸਾਡੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਕਈ ਵਾਰ, ਉਹ ਤੂਫ਼ਾਨ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਕਈ ਵਾਰ, ਉਹ ਤੂਫ਼ਾਨ ਨੂੰ ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ ਆਉਣ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ ਪਰ ਆਪਣੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਨਤੀਜੇ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ, ਆਓ ਯਾਦ ਰੱਖੀਏ: “ਤੂਫ਼ਾਨ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਵੀ ਮਸੀਹ ਦੇ ਨਾਲ ਕਿਸ਼ਤੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣਾ ਮਸੀਹ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕੰਢੇ ਉੱਤੇ ਰਹਿਣ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਬਿਹਤਰ ਅਤੇ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੈ!”

2. ਪ੍ਰਭੂ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ਾਂ ਦੌਰਾਨ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰ ਜਾਪਦਾ ਹੈ [v. 38]।

ਜ਼ਬੂਰਾਂ ਦੇ ਲੇਖਕ  ਨੇ ਪੁਕਾਰਿਆ, “ਹੇ ਯਹੋਵਾਹ, ਤੂੰ ਦੂਰ ਕਿਉਂ ਖੜ੍ਹਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ? ਬਿਪਤਾ ਦੇ ਵੇਲੇ ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਲੁਕਾਉਂਦਾ ਹੈ?” [ਜ਼ਬੂਰ 10:1] “ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ, ਜਾਗ! ਤੂੰ ਕਾਹਨੂੰ ਸੁੱਤਾ ਹੈਂ? ਜਾਗ ਉੱਠ! ਸਦਾ ਤੱਕ ਸਾਨੂੰ ਤਿਆਗ ਨਾ ਦੇ।” [ਜ਼ਬੂਰ 44:23]।

ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਇੰਜ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਚੇਲਿਆਂ ਦੇ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਯਿਸੂ ਉਦਾਸੀਨ ਅਤੇ ਬੇਪਰਵਾਹ ਸੀ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਹ ਰੋਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੋਏ, “ਗੁਰੂ ਜੀ, ਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੇ ਅਸੀਂ ਡੁੱਬ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ?” ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ, “ਪ੍ਰਭੂ, ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਉਂ ਲੰਘਣ ਦੇ ਰਹੇ ਹੋ? ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਦੇਖ ਵੀ ਰਹੇ ਹੋ?”

ਇਸ ਦਾ ਜਵਾਬ ਇਹ ਹੈ: ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਾਡੇ ਉੱਤੇ ਨਜ਼ਰ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਇਕੱਲਾ ਨਹੀਂ ਛੱਡਦਾ ਪਰ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਹਨੇਰੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਉਸ ਉੱਤੇ ਭਰੋਸਾ ਰੱਖੀਏ।

ਯਸਾਯਾਹ 50:10 ਸਾਨੂੰ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਂਦਾ ਹੈ, “ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੌਣ ਯਹੋਵਾਹ ਤੋਂ ਡਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸੇਵਕ ਦੇ ਬਚਨ ਨੂੰ ਮੰਨਦਾ ਹੈ? ਉਹ ਜੋ ਹਨੇਰੇ ਵਿੱਚ ਚੱਲਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਕੋਲ ਰੋਸ਼ਨੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਨਾਮ ਵਿੱਚ ਭਰੋਸਾ ਰੱਖੋ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਉੱਤੇ ਭਰੋਸਾ ਰੱਖੋ।”

 3. ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ਾਂ ਸਾਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਜਾਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ [v. 38]।

ਚੇਲਿਆਂ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਨਿਹਚਾ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਤੂਫ਼ਾਨ ਨੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਮਸੀਹ ਦੇ ਨੇੜੇ ਲਿਆਂਦਾ। ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਗਲਤ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਵੱਲ ਕਿਵੇਂ ਮੁੜੇ, ਫਿਰ ਵੀ ਉਹ ਆਖਰਕਾਰ ਉਸ ਵੱਲ ਮੁੜੇ। ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਝਿੜਕਿਆ ਨਹੀਂ।

ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਇ, ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਅਤੇ ਡਰੇ ਹੋਣ ਲਈ ਝਿੜਕਿਆ। ਜੀ ਹਾਂ, ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ਾਂ ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੇ ਬੱਚੇ ਲਈ, ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਨੇੜੇ ਖਿੱਚਦੀਆਂ ਹਨ. ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ਾਂ ਸਾਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨ ਲਈ ਸਾਡੇ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨਾਲ ਵਧੇਰੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।

4. ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ਾਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਗੁਣਾਂ ਬਾਰੇ ਸਾਡੀ ਸਮਝ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ [v. 39-41]।

ਇਸ ਅਨੁਭਵ ਦੁਆਰਾ, ਚੇਲੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਉੱਤੇ ਉਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਸਮਝਣ ਲੱਗੇ। ਅਸੀਂ ਵੀ, ਜੀਵਨ ਦੀਆਂ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ਾਂ ਰਾਹੀਂ ਅਜਿਹੀ ਸਮਝ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਅਨਮੋਲ ਸੱਚਾਈਆਂ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹਰ ਸਮੇਂ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਦੇਖ-ਭਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਇਸ ਲਈ, ਹਰ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ਾਂ ਅਤੇ  ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ਾਂ ਦੌਰਾਨ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਬਾਰੇ 4 ਸੱਚਾਈਆਂ।

ਮਸੀਹੀ ਬਣਨਾ ਮੁਸੀਬਤ-ਰਹਿਤ ਜੀਵਨ ਦੀ ਗਾਰੰਟੀ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇੱਕ ਲੇਖਕ ਨੇ ਕਿਹਾ:

“ਸ਼ੈਤਾਨ ਨੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੂਖਮਤਾ ਨਾਲ ਸਾਡਾ ਧਿਆਨ ਸਾਡੇ ਮੁੱਖ ਸੰਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਕਿ ਪਾਪੀਆਂ ਨੂੰ ਮਸੀਹ ਵਿੱਚ ਧਰਮੀ ਬਣਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਕ੍ਰੋਧ ਤੋਂ ਬਚਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਇੱਕ “ਇੰਜੀਲ” ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਹਾ ਜਿਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਮੁੱਖ ਉਦੇਸ਼ ਸਾਡੀਆਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀਆਂ ਲਈ ਇੱਕ “ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਯੋਜਨਾ” ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਹੱਲ ਕਰੋ, ਸਾਨੂੰ ਮਸੀਹ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਇਸ ਜੀਵਨ ਦੀਆਂ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਤੋਂ ਬਚਾਓ.

ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਮਸੀਹ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਭਾਲ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਰਾਹੀਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਸੋਚਣਗੇ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਸਬੂਤ ਹੈ। ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ ਸੋਚਣ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ਾਂ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਸਲੀਬ ਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਵਜੋਂ ਦੇਖਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਉਸਦੀ ਅਡੋਲ ਸ਼ਰਧਾ ਉੱਤੇ ਸ਼ੱਕ ਨਹੀਂ ਕਰਨਗੇ।”

ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਕਿ ਜੀਵਨ ਦੇ ਤੂਫ਼ਾਨਾਂ ਦੌਰਾਨ ਵੀ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਸਾਡੇ ਪੂਰੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਭਰੋਸੇ ਦੇ ਯੋਗ ਹੈ। ਜੇ ਅਸੀਂ ਮਸੀਹ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਨਰਕ ਅਤੇ ਸ਼ੈਤਾਨ ਤੋਂ ਬਚਾਵੇ, ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਲਈ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਨਾਲ ਉਸ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਕਿਉਂ ਹੈ? ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਡਰ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਡਰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਦ੍ਰਿੜ ਨਿਹਚਾ ਦੀ ਘਾਟ ਲਈ ਪਛਤਾਵਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਪੁਕਾਰਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ, “ਮੇਰੀ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮੇਰੀ ਮਦਦ ਕਰੋ!” [ਮਰਕੁਸ 9:24]. ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੁਕਾਰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਪ੍ਰਭੂ, ਜੀਵਨ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਹਨੇਰੇ ਪਲਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਆਪਣੀ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਦੁਆਰਾ, ਸਾਨੂੰ ਇਹਨਾਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਸੱਚਾਈ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰੇਗਾ, “ਜਿਹੜਾ ਤੇਰੇ ਵਿੱਚ ਲਵਲੀਨ ਹੈ, ਤੂੰ ਉਹ ਦੀ ਪੂਰੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਰਾਖੀ ਕਰਦਾ ਹੈਂ, ਇਸ ਲਈ ਭਈ ਉਹ ਦਾ ਭਰੋਸਾ ਤੇਰੇ ਉੱਤੇ ਹੈ”[ਯਸਾ 26:3]।

ਆਓ ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਮਸੀਹ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ! ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਮਸੀਹ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਤੂਫ਼ਾਨ ‘ਤੇ ਸੱਚਮੁੱਚ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਭਰੋਸੇ ਨਾਲ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, “ਹਾਂ, ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੂ ਅਤੇ ਮੁਕਤੀਦਾਤਾ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਮੇਰੀ ਪਰਵਾਹ ਕਰਦਾ ਹੈ ਭਾਵੇਂ ਮੈਂ ਮੁਸੀਬਤ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ!”