12 ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਇੱਕ ਧਰਮੀ ਕਲੀਸੀਆ ਲਈ—ਭਾਗ 1

(English Version: “12 Commitments of a Godly Church – Part 1”)

ਇੱਕ ਧਰਮੀ ਕਲੀਸੀਆ ਕਿਵੇਂ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ? ਇਸ ਦੀਆਂ ਵਚਨਬੱਧਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕੀ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ? ਇਨ੍ਹਾਂ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸਵਾਲਾਂ ਦੇ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਲਈ ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਰਾਹੀਂ ਇੱਕ ਤੇਜ਼ ਸਰਵੇਖਣ ਸਾਡੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਵੇਗਾ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਕਲੀਸੀਆ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ ਵਿੱਚ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸੰਪੂਰਨ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਲਈ ਇੱਕ ਪੈਟਰਨ ਵਜੋਂ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਮੈਂ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ, ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਅਸੀਂ ਇਸ ਗੱਲ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਹੋਵਾਂਗੇ ਕਿ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਕਲੀਸੀਆ ਇੱਕ ਧਰਮੀ ਕਲੀਸੀਆ ਸੀ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ ਸਿੱਖ ਸਕਦੇ ਹਨ।

3 ਪੋਸਟਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਰਾਹੀਂ, ਇਸ ਪਹਿਲੀ ਪੋਸਟ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਅਸੀਂ 12 ਪ੍ਰਤੀਬੱਧਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਾਂਗੇ ਜੋ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਚਰਚ ਨੂੰ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਮੇਰਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ 12 ਕਿਸੇ ਵੀ ਅਜੋਕੇ ਚਰਚ ਲਈ ਇੱਕ ਸਾਰਥਕ ਪਿੱਛਾ ਹੋਵੇਗਾ ਜੋ ਇੱਕ ਧਰਮੀ ਕਲੀਸੀਆ ਬਣਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਵਚਨਬੱਧਤਾ # 1. ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਸਦੱਸਤਾ 

ਜਦੋਂ ਕਿ ਸਾਰਿਆਂ ਦਾ ਸੁਆਗਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਸਿਰਫ਼ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੈਂਬਰ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੀ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਇਹ ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 2:41 ਤੋਂ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪਿਛਲੀਆਂ ਆਇਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਦੱਸਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਪਤਰਸ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਸੀਹ ਵੱਲ ਮੁੜਨ ਦੀ ਤਾਕੀਦ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਆਇਤ 41 ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਾਂ, “ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਦੇ ਸੰਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬਪਤਿਸਮਾ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਉਸ ਦਿਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ ਤਿੰਨ ਹਜ਼ਾਰ ਜੋੜੇ ਗਏ।” ਧਿਆਨ ਦਿਓ ਕਿ ਉਹ ਕਲੀਸੀਆ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬਚਾਏ ਗਏ ਸਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਲੋਕਾਂ ਉੱਤੇ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਆਇਆ ਸੀ। ਉਹ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਦੁਆਰਾ ਨਿਵਾਸ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ, ਜੋ ਉਦੋਂ ਹੀ ਵਾਪਰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਮੁਕਤੀਦਾਤਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭੂ ਵਜੋਂ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਇੱਕ ਕਲੀਸੀਆ ਮੈਂਬਰਸ਼ਿਪ ਢਾਂਚੇ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ ਜੋ ਵੀ ਤਰੀਕਾ ਅਪਣਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮੈਂਬਰ ਵਜੋਂ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬਚਾਇਆ ਜਾਵੇ।

ਵਚਨਬੱਧਤਾ # 2. ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਵਧਣਾ

ਬਚਾਏ ਗਏ ਲੋਕ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਬਚਨ ਲਈ ਡੂੰਘੇ ਪਿਆਰ ਦੁਆਰਾ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਕੀਤੇ ਜਾਣਗੇ। ਅਤੇ ਇਹ ਉਹ ਹੈ ਜੋ ਅਸੀਂ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਕਲੀਸੀਆ ਵਿੱਚ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ। ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 2:42 ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, “ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰਸੂਲਾਂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਲਈ ਸਮਰਪਿਤ ਕੀਤਾ।” “ਸਮਰਪਿਤ” ਸ਼ਬਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੰਮ ਲਈ ਨਿਰੰਤਰ ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਹੈ—ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਬਚਨ ਨੂੰ ਸਿੱਖਣ ਦਾ ਕੰਮ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਰਸੂਲਾਂ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਸਿਖਾਇਆ ਸੀ। ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 2:46 ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, “ਉਹ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਹੈਕਲ ਦੇ ਦਰਬਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਰਹੇ।” ਤੁਸੀਂ ਨਿਸ਼ਚਤ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਮਿਲੇ ਸਨ ਤਾਂ ਉੱਥੇ ਪੜ੍ਹਾਉਣਾ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਉਹ ਭੁੱਖੇ ਲੋਕ ਸਨ—ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਬਚਨ ਲਈ ਭੁੱਖੇ ਸਨ।

ਅਤੇ ਰਸੂਲ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਹੀ ਸਿਧਾਂਤ ਸਿਖਾਉਣ ਲਈ ਵਚਨਬੱਧ ਸਨ। ਉਹ ਇੱਜੜ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਬਚਨ ਦੇ ਸ਼ੁੱਧ ਦੁੱਧ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖੁਆਉਣ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਦੇ ਸਨ। ਰਸੂਲ ਯੂਹੰਨਾ 17:17 ਵਿਚ ਯਿਸੂ ਦੀ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਨੂੰ ਵੀ ਜਾਣਦੇ ਸਨ, “ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੱਚਾਈ ਨਾਲ ਪਵਿੱਤਰ ਕਰੋ; ਤੁਹਾਡਾ ਵਚਨ ਸੱਚ ਹੈ।” ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਸਨ ਕਿ ਮਨਫਿਰਾਵ ਦੇ ਸਮੇਂ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਅਰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਪ ਤੋਂ ਸ਼ੁੱਧ ਕਰਨ ਲਈ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਸ਼ਬਦ ਵੀ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਸ਼ੁੱਧ ਰੱਖਦਾ ਹੈ।

ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਕਰਨਾ ਇੱਕ ਧਰਮੀ ਕਲੀਸੀਆ ਦੀ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਵਿਸ਼ਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਉਦੋਂ ਮੌਜੂਦ ਹੋਣ ਲਈ ਵਚਨਬੱਧ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਸ਼ਬਦ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਸਟੇਜ ਤੋਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਬਲਕਿ ਹੋਰ ਤਰੀਕਿਆਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬਾਈਬਲ ਅਧਿਐਨ ਸਮੂਹਾਂ ਅਤੇ ਧਰਮੀ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਤੋਂ ਉਪਦੇਸ਼ ਸੁਣਨ ਦੁਆਰਾ ਵੀ।  ਯੋਗ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਬਚਨ ਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਿਖਾਉਣ ਲਈ ਮਿਹਨਤ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।

ਵਚਨਬੱਧਤਾ # 3. ਮਸੀਹੀ ਨਿਯਮਾਂ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨਾ

ਕਲੀਸੀਆ ਦੇ ਦੋ ਨਿਯਮ ਹਨ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕੀਤੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਬਪਤਿਸਮਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਦੂਜਾ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਭੋਜਨ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣਾ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ ਭੋਜ ਜਾਂ ਰੋਟੀ ਤੋੜਨਾ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਮਸੀਹੀ ਨਿਯਮ #1: ਬਪਤਿਸਮਾ

ਯਿਸੂ ਨੇ, ਮਹਾਨ ਆਗਿਆ ਵਿੱਚ, ਕਲੀਸੀਆ ਨੂੰ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਜਾ ਕੇ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਕੇ ਅਤੇ ਫਿਰ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਭ ਕੁਝ ਸਿਖਾਉਣ ‘ਤੇ ਬਪਤਿਸਮਾ ਦੇਣ ਦੁਆਰਾ ਚੇਲੇ ਬਣਾਉਣ ਲਈ [ਮੱਤੀ 28:18-20]। ਉਸ ਦੀ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਵਿੱਚ, ਪਤਰਸ ਨੇ ਪੰਤੇਕੁਸਤ ਦੇ ਦਿਨ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕੀਤਾ, ਸਗੋਂ ਸੁਣਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਾਪਾਂ ਤੋਂ ਸੱਚੇ ਦਿਲੋਂ ਤੋਬਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਪਤਿਸਮਾ ਲੈਣ ਦੀ ਤਾਕੀਦ ਕੀਤੀ, “ਤੋਬਾ ਕਰੋ ਅਤੇ ਬਪਤਿਸਮਾ ਲਓ” [ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 2:38]। ਅਤੇ ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 2:41 ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਸੱਦੇ ਦੇ ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ, “ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸੰਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬਪਤਿਸਮਾ ਲਿਆ।”

ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਮਸੀਹ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿਚ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਤੁਰੰਤ ਬਪਤਿਸਮੇ ਦੇ ਪਾਣੀ ਦੁਆਰਾ ਜਨਤਕ ਤੌਰ’ ਤੇ ਆਪਣੀ ਨਿਹਚਾ ਦੀ ਗਵਾਹੀ ਦਿੱਤੀ। ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ, ਬਾਈਬਲ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਦੇ ਬਪਤਿਸਮੇ ਬਾਰੇ ਜਾਣਦੀ ਹੈ, ਯਾਨੀ, ਉਹ ਬਪਤਿਸਮਾ ਜੋ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਨੂੰ ਸੁਣਨ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਇੱਕ ਧਰਮੀ ਚਰਚ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਾਪਾਂ ਤੋਂ ਤੋਬਾ ਕੀਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਯਿਸੂ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਰੱਖਿਆ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਦੇਰੀ ਦੇ ਯਿਸੂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਦੀ ਆਪਣੀ ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਦੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਬਪਤਿਸਮੇ ਦੁਆਰਾ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਗਵਾਹੀ ਦੇਣ। ਸੱਚੀ ਨਿਹਚਾ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਯਿਸੂ ਦੇ ਹੁਕਮਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ—ਪਹਿਲਾ ਹੁਕਮ ਬਪਤਿਸਮਾ ਲੈਣ ਦੇ ਨਾਲ। ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਦੇ ਇਸ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਦੇਰੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ।

ਮਸੀਹੀ ਨਿਯਮ # 2: ਪ੍ਰਭੂ ਭੋਜ

ਯਿਸੂ ਨੇ, ਜਿਸ ਰਾਤ ਉਸਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਨੇ ਕਲੀਸੀਆ ਨੂੰ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਹੋਰ ਨਿਯਮ ਵੀ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਬਪਤਿਸਮਾ ਕਲੀਸੀਆ ਲਈ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਵਾਰ ਦਾ ਨਿਯਮ ਹੈ, ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਰਾਤ ਦਾ ਭੋਜਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਲੀਸੀਆ ਯਿਸੂ ਦੀ ਮੌਤ, ਪੁਨਰ-ਉਥਾਨ, ਅਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਆਉਣ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਪ੍ਰਤੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਨਿਯਮਤ ਅਭਿਆਸ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਲੂਕਾ ਸਾਨੂੰ ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 2:42 ਵਿਚ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਲੀਸੀਆ ਨੇ “ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ…ਰੋਟੀ ਤੋੜਨ ਲਈ ਸਮਰਪਿਤ ਕੀਤਾ।” “ਰੋਟੀ ਤੋੜਨਾ” ਸ਼ਬਦ ਭੋਜਨ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਪ੍ਰਭੂ ਭੋਜ , ਸੰਭਾਵਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਭੋਜਨ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।

ਹਾਲਾਂਕਿ ਨਵੇਂ ਨੇਮ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਭੂ ਭੋਜ ਦੀ ਬਾਰੰਬਾਰਤਾ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਹੀਂ ਦੱਸੀ ਗਈ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਕਹਿਣਾ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੈ ਕਿ ਇਸਨੂੰ ਨਿਯਮਿਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਅਜਿਹਾ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ—ਆਇਤ 46—“ਹਰ ਰੋਜ਼ ਉਹ…ਆਪਣੇ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰੋਟੀਆਂ ਤੋੜਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਅਤੇ ਸੱਚੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਇਕੱਠੇ ਖਾਂਦੇ ਸਨ।” ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 20:7 ਵਿੱਚ, ਅਜਿਹਾ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਹਰ ਹਫ਼ਤੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਭੋਜਨ ਕੀਤਾ ਸੀ। (ਮੇਰੀ ਤਰਜੀਹ ਇੱਕ ਕਲੀਸੀਆ ਲਈ ਪ੍ਰਭੂ ਭੋਜ ਹਫ਼ਤਾਵਾਰੀ ਕਰਨ ਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਗੰਭੀਰ ਪਰ ਅਨੰਦਮਈ ਕਾਰਜ ਸਾਨੂੰ ਸਾਡੇ ਲਈ ਯਿਸੂ ਦੇ ਮਹਾਨ ਬਲੀਦਾਨ ਦੀ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਹਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਦਿਨ ‘ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਦਾ ਕਿੰਨਾ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕਲੀਸੀਆ ਇੱਕ ਸਰੀਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ!)

ਵਚਨਬੱਧਤਾ # 4. ਮੇਲ ਮਿਲਾਪ ਜਾਂ ਸੰਗਤੀ 

ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 2:42 ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, “ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ … ਸੰਗਤ ਲਈ ਸਮਰਪਿਤ ਕੀਤਾ।” ਸੰਗਤੀ ਜਾਂ ਮੇਲ ਮਿਲਾਪ ਸ਼ਬਦ ਵਿੱਚ ਸਾਂਝੇ ਜੀਵਨ, ਸਾਂਝੇ ਹਿੱਤਾਂ ਵਾਲੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਹੈ। ਅਤੇ ਇਹ ਅਰਥ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਭੂ ਯਿਸੂ ਨਾਲ ਏਕਤਾ ਵਿਚ ਸਨ ਅਤੇ ਉਸ ਨਾਲ ਸਾਂਝਾ ਜੀਵਨ ਸਾਂਝਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਇਸ ਸੰਗਤੀ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ, ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 2:46 ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ “ਖੁਸ਼ੀ ਅਤੇ ਸੱਚੇ ਮਨ ਨਾਲ ਇਕੱਠੇ ਭੋਜਨ ਕੀਤਾ।”

ਨਵਾਂ ਨੇਮ ਕਈ ਇੱਕ-ਦੂਜੇ ਦੇ ਹੁਕਮਾਂ ਬਾਰੇ ਵੀ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਉਦੋਂ ਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਲੋਕ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਸੰਗਤ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਬਿਤਾਉਂਦੇ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਇੱਕ-ਦੂਜੇ ਦੇ ਹੁਕਮਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਲਾਗੂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ? ਕੋਈ ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਹਿ ਸਕਦਾ ਕਿ ਉਹ ਸੰਗਤੀ ਲਈ ਵਚਨਬੱਧ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬਾਈਬਲ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਜੇਕਰ ਉਹ ਜੋ ਕੁਝ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਐਤਵਾਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਲਈ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਜਲਦੀ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕਲੀਸਿਯਾਈ ਆਗੂਆਪਣ ਨੂੰ ਅਜਿਹੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਸ਼ਬਦ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨ, ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ, ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਇਕੱਠੇ ਭੋਜਨ ਕਰਨ ਲਈ ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਆਗੂਆਪਣ ਦੇ ਨਾਲ ਸਹਿਯੋਗ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਨਾ ਸਿਰਫ ਦਿਖਾ ਕੇ, ਬਲਕਿ ਇਹਨਾਂ ਇਕੱਠਾਂ ਦੀ ਸਹੂਲਤ ਲਈ ਕੰਮ ਲੈ ਕੇ ਵੀ।

ਇਸ ਲਈ, ਅਸੀਂ ਇਸ ਪਹਿਲੀ ਪੋਸਟ ਵਿੱਚ 12 ਵਚਨਬੱਧਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪਹਿਲੇ 4 ਦੇਖੇ ਹਨ, ਅਰਥਾਤ:

(1) ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਸਦੱਸਤਾ 

(2) ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਗਿਆਨ ਵਿਚ ਵਧਣਾ

(3) ਮਸੀਹੀ ਨਿਯਮਾਂ  ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨਾ ਅਤੇ

(4) ਸੰਗਤੀ ਜਾਂ ਮੇਲ ਮਿਲਾਪ।

ਅਸੀਂ ਇਸ 3-ਭਾਗ ਦੀ ਲੜੀ ਦੇ ਭਾਗ 2 ਵਿੱਚ ਹੋਰ 4 ਦੇਖਾਂਗੇ। ਤਦ ਤੱਕ, ਕਿਉਂ ਨਾ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾਪੂਰਵਕ ਇਸ ਗੱਲ ‘ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਕਲੀਸੀਆ ਨੂੰ ਇੱਕ ਧਰਮੀ ਕਲੀਸੀਆ ਬਣਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ?