12 ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਇੱਕ ਧਰਮੀ ਕਲੀਸੀਆ ਲਈ—ਭਾਗ 2

(English version: “12 Commitments of a Godly Church – Part 2”)

ਇੱਕ ਧਰਮੀ ਕਲੀਸੀਆ ਦੀਆਂ 12 ਵਚਨਬੱਧਤਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਇਸ ਲੜੀ ਦੇ ਭਾਗ 1 ਵਿੱਚ, ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਈਸ਼ਵਰੀ ਚਰਚ ਦੀਆਂ 12 ਵਚਨਬੱਧਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪਹਿਲੇ 4 ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ, ਅਰਥਾਤ: (1) ਸੁਰੱਖਿਆ ਸਦੱਸਤਾ (2) ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ (3) ਮਸੀਹੀ ਨਿਯਮਾਂ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨਾ ਅਤੇ (4) ਮੇਲ ਮਿਲਾਪ। ਇਸ ਪੋਸਟ ਵਿੱਚ, ਅਸੀਂ ਹੇਠਾਂ ਦਿੱਤੇ 4 ਵਚਨਬੱਧਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਾਂਗੇ।

ਵਚਨਬੱਧਤਾ # 5. ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ

ਯੂਹੰਨਾ 13:35 ਵਿੱਚ, ਯਿਸੂ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਇਸ ਤੋਂ ਸਾਰੇ ਜਾਣ ਲੈਣਗੇ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਚੇਲੇ ਹੋ, ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹੋ।” ਜੇ ਇੱਕ ਚੀਜ਼ ਮੁਢਲੇ ਚਰਚ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਖੜ੍ਹੀ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਿਆਰ ਸੀ। ਇਹ ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਪਿਛਲੇ ਇੱਕ ਨਾਲ ਨੇੜਿਓਂ ਜੁੜੀ ਹੋਈ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਮੇਲ ਮਿਲਾਪ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਇਹ ਵੀ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੰਗਤ ਮਜ਼ਬੂਤ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਸੱਚਾ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਸਨ।

ਅਤੇ ਇਹ ਪਿਆਰ ਸਿਰਫ਼ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਸਗੋਂ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਵਿਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 2:44-45 ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, “44 ਸਾਰੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਇਕੱਠੇ ਸਨ ਅਤੇ ਸਭ ਕੁਝ ਸਾਂਝਾ ਸੀ। 45 ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਸੇ ਲੋੜਵੰਦ ਨੂੰ ਦੇਣ ਲਈ ਜਾਇਦਾਦ ਅਤੇ ਚੀਜ਼ਾਂ ਵੇਚ ਦਿੱਤੀਆਂ।” ਆਇਤ 46 ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ “ਆਪਣੇ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰੋਟੀ ਤੋੜੀ ਅਤੇ ਇਕੱਠੇ ਖਾਧਾ।” ਇਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਆਉਣ ਲਈ ਖੋਲ੍ਹ ਦਿੱਤੇ। ਇਹ ਪਿਆਰ ਦਾ ਕੰਮ ਹੈ। ਜਿੱਥੇ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਉੱਥੇ ਦੂਜਿਆਂ ਲਈ ਅੰਦਰ ਆਉਣ ਦਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ!

ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਸਾਨੂੰ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਪਸਾਹ ਲਈ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਆਏ ਸਨ ਅਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਮਨ ਫਿਰਾਇਆ ਸੀ ਉਹ ਸੰਗਤ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਵਜੋਂ ਉੱਥੇ ਹੀ ਰਹਿ ਗਏ ਸਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਬਣ ਗਏ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਯਹੂਦੀ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਾਰੋਬਾਰਾਂ ਅਤੇ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਵਿਚ ਓਹਨਾ ਨੂ ਨੁਕਸਾਨ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ ਹੋਵੇਗਾ। ਇਹ ਸਭ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਵਿੱਤ ‘ਤੇ ਭਾਰੀ ਦਬਾਅ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਿਆ।

ਅਤੇ ਉਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਪੈਸਾ ਸੀ ਉਹ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸਨ। ਕਲਪਨਾ ਕਰੋ ਕੇ ਓਹ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਖਾਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਜਾਇਦਾਦ ਵੇਚਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸਨ। ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਸਨ ਕਿ ਮਸੀਹੀ ਜੀਵਨ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੀ। ਅਤੇ ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਇੱਕ ਵਾਰ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਲਗਾਤਾਰ ਪਿਆਰ ਦਿਖਾਇਆ। ਅਸੀਂ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 4:32-35 ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਾਂ, “32 ਸਾਰੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਦਿਲ ਅਤੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਨ। ਕਿਸੇ ਨੇ ਇਹ ਦਾਅਵਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਵੀ ਜਾਇਦਾਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਭ ਕੁਝ ਸਾਂਝਾ ਕੀਤਾ। 33 ਵੱਡੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨਾਲ ਰਸੂਲ ਪ੍ਰਭੂ ਯਿਸੂ ਦੇ ਜੀ ਉੱਠਣ ਦੀ ਗਵਾਹੀ ਦਿੰਦੇ ਰਹੇ। ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਇੰਨੀ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸੀ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੀ ਲੋੜਵੰਦ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਸਮੇਂ-ਸਮੇਂ ‘ਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਜ਼ਮੀਨ ਜਾਂ ਮਕਾਨ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੇਚ ਦਿੱਤਾ, 35 ਦੀ ਵਿਕਰੀ ਤੋਂ ਪੈਸੇ ਲਿਆਏ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਹਰ ਲੋੜਵੰਦ ਨੂੰ ਵੰਡ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।”

ਇੱਕ ਧਰਮੀ ਚਰਚ ਨੂੰ ਇਸਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸਰਗਰਮੀ ਨਾਲ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਨ ਅਤੇ ਵਿਹਾਰਕ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਮਦਦ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ [1 ਯਹੂੰ 3:16-18]। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਜਦੋਂ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸੰਗੀ ਮਸੀਹੀਆਂ ਨੂੰ ਲੋੜਵੰਦ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਮਦਦ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਏ, ਤਾਂ ਉਹ ਝਿਜਕਦੇ ਨਹੀਂ ਸਨ। ਪਿਆਰ ਭਰੇ ਕੰਮ ਕਰਕੇ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਮਾਲ ਨੇ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਰਿਸ਼ਤੇ।

ਵਚਨਬੱਧਤਾ # 6. ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ

ਇੱਕ ਚੀਜ਼ ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਤੁਸੀਂ ਸ਼ਾਇਦ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋਵੋਗੇ ਉਹ ਹੈ ਕਿ ਲੂਕਾ, ਆਪਣੀ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ ਵਿੱਚ, ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਵੱਲ ਬਹੁਤ ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਲੂਕਾ ਦੀ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਯਿਸੂ ਦੇ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਬਾਰੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਦਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਹਿੱਸਾ ਦਰਜ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਕਲੀਸੀਆ ਦੇ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਜੀਵਨ ਦਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਹਿੱਸਾ ਦਰਜ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 2:42 ਸਾਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਕਲੀਸੀਆ ਲਗਾਤਾਰ “ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਲਈ ਸਮਰਪਿਤ ਸੀ।” ਇਸ ਵਿੱਚ ਖਾਸ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਆਮ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾਵਾਂ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੀਆਂ ਸਨ। ਸ਼ਾਇਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਲਈ ਵੀ ਸਮਾਂ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕੀਤਾ ਸੀ [ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 3:1]। ਉਹ ਅਰਦਾਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਕਲੀਸੀਆ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਲਈ ਸਾਹ ਲੈਣ ਵਰਗੀ ਸੀ।

ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 6:4 ਸਾਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਰਸੂਲਾਂ ਦਾ ਵੀ ਇਹ ਇਰਾਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਲਗਾਤਾਰ “ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦੇਣ” ਅਤੇ ਫਿਰ “ਵਚਨ ਦੀ ਸੇਵਕਾਈ” ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦੇਣ। ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਾਰਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਬੇਕਾਰ ਸੀ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਸਿੱਧੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ, ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਕਲੀਸੀਆ ਵਿਚ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਅਗਵਾਈ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਮੈਂਬਰਸ਼ਿਪ ਸੀ।

ਸਾਨੂੰ ਸਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਆਤਮਾ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਲਈ ਬੇਤਾਬ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਲਗਾਤਾਰ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ—ਸਾਡੇ ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਕਲੀਸੀਆ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ! ਇੱਕ ਕਲੀਸੀਆ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਸੀਹੀ ਕਲੀਸੀਆ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੇਕਰ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਨੂੰ ਉੱਚ ਤਰਜੀਹ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ—ਅਗਵਾਈ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ। ਜਿਹੜੇ ਆਗੂਆਪਣ ਵਿੱਚ ਹਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯਮਤ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਸਭਾਵਾਂ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਭਾਵੇਂ ਹਾਜ਼ਰੀ ਘੱਟ ਹੋਵੇ, ਇਹ ਮੀਟਿੰਗਾਂ ਚਲਦੀਆਂ ਰਹਿਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ। ਨਿਯਤ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਪੂਰੇ ਚਰਚ ਨੂੰ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਦੁਆਰਾ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਹੋਣ ਲਈ ਅਸੀਸ ਦੇਵੇਗਾ।

ਵਚਨਬੱਧਤਾ # 7. ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਉਸਤਤਿ

ਜਦੋਂ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਲੇਟਵੀਂ ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਸੀ, ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਚਰਚ ਵਿੱਚ ਵੀ ਇੱਕ ਲੰਬਕਾਰੀ ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਇਹ ਪਿਆਰ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਉਸਤਤ ਕਰਨ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨਿਰੰਤਰ ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਵਿੱਚ ਸਾਹਮਣੇ ਆਇਆ। ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 2:47 ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਭਾਗ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ “ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਉਸਤਤ” ਕਰਨ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਉਸਤਤ ਅਤੇ ਧੰਨਵਾਦ ਦੇ ਗੀਤ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾਵਾਂ ਵਗਦੀਆਂ ਹਨ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਦੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਗੁਜ਼ਰਦੇ ਸਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਾਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਉਸਤਤ ਕਰਨੀ ਨਹੀਂ ਛੱਡੀ।

ਇੱਕ ਧਰਮੀ ਕਲੀਸੀਆ  ਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਉਸਤਤ ਕਰਨ ਨੂੰ ਉੱਚ ਤਰਜੀਹ ਦੇਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਲੋਕ ਅਰਾਧਨਾ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਸੰਗੀਤ ਸੇਵਕਾਈ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਗੀਤਾਂ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਜੋ ਬਾਈਬਲ ਦੀ ਸੱਚਾਈ ਸਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਅਰਾਧਨਾ ਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰਨ ਦੇ ਸਾਧਨ ਵਜੋਂ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ, ਸਗੋਂ ਬਾਈਬਲ ਦੀਆਂ ਅਨਮੋਲ ਸੱਚਾਈਆਂ ਦੁਆਰਾ ਜਾਣੂ ਮਨਾਂ ਨਾਲ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਉਸਤਤ ਕਰਨ ਲਈ ਸਮਝਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਸਦੇ ਲੋਕ ਉਸਦੀ ਉਸਤਤ ਕਰਨ ਲਈ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।

ਵਚਨਬੱਧਤਾ # 8. ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ

ਸਾਰੀਆਂ 4 ਇੰਜੀਲਾਂ ਪੁਨਰ-ਉਥਿਤ ਯਿਸੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ‘ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਸ ਨੇ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਸਮੂਹਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਚਰਚ ਅਤੇ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਮਸੀਹੀਆਂ ਨੂੰ ਗੁਆਚੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਬੁਲਾਏ ਜਾਣ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਸੀ [ਮੱਤੀ 28:18-20; ਮਰਕੁਸ 16:15; ਲੂਕਾ 24:46-48; ਯੂਹੰਨਾ 20:21].

ਗੁੰਮ ਹੋਏ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਜੋਸ਼ ਨੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਕਲੀਸੀਆ ਨੂੰ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 2:47 ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, “ਅਤੇ ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜੋੜਿਆ ਜੋ ਬਚਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ।” ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਬਚਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ? ਇਸ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਦੀ ਸੁਣਵਾਈ ਦੁਆਰਾ! ਇਹ ਤੱਥ ਕਿ ਕਲੀਸੀਆ ਦੇ ਬਚਾਏ ਜਾਣ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਵਧਦਾ ਰਿਹਾ ਸਾਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉੱਥੇ ਸਰਗਰਮ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਚੱਲ ਰਹੀ ਸੀ। ਅਗੁਆਪਣ ਅਤੇ ਮੈਂਬਰਸ਼ਿਪ ਦੋਵੇਂ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨ ਲਈ ਸਰਗਰਮ ਸਨ। ਅਤਿਆਚਾਰ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਵੀ, ਉਹ ਬਚਨ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਦੇ ਰਹੇ [ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 8:4]।

ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਗਵਾਹ ਬਣਨ ਦੇ ਸੱਦੇ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ [ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 1:8]। ਅਤੇ ਇਹ ਰੋਮ ਤੱਕ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ ਖਤਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ [ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 28:30-31]। ਕਿਉਂ? ਉਹ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਲਈ ਵਚਨਬੱਧ ਸਨ। ਇੱਕ ਧਰਮੀ ਕਲੀਸੀਆ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਗੁਆਂਢ ਅਤੇ ਬਾਹਰ ਵਿੱਚ ਗੁਆਚੇ ਲੋਕਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਦੀ ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਦੁਆਰਾ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ—ਮਿਸ਼ਨਾਂ ਦੁਆਰਾ। [ਅਗਲੀ ਪੋਸਟ ਵਿੱਚ ਮਿਸ਼ਨਾਂ ਬਾਰੇ ਹੋਰ।] ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਸੁਣਨ ਲਈ ਗੁਆਚੇ ਦੋਸਤਾਂ ਅਤੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ, ਦੋਸਤਾਂ, ਗੁਆਂਢੀਆਂ ਅਤੇ ਸਹਿ-ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਨਾਲ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨ ਲਈ ਵੀ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ!

ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਦੇ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਗੁੰਮ ਹੋਏ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਦੇ ਨਾਲ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ—ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਸਾਂਝੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭੂ ਲਈ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਸਾਂਝੇ ਕਰਨ ਦੇ ਮੌਕੇ ਖੋਲ੍ਹਣ ਲਈ। ਆਗੂਆਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਵਿੱਚ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਰਗਰਮ ਹੋ ਕੇ ਦੂਜਿਆਂ ਲਈ ਟੋਨ ਸੈੱਟ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

ਪਹਿਲੇ 4 ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਅਸੀਂ ਇਸ ਪੋਸਟ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਧਰਮੀ ਚਰਚ ਦੀਆਂ ਅਗਲੀਆਂ 4 ਪ੍ਰਤੀਬੱਧਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਹੈ, ਅਰਥਾਤ:

(5) ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ
(6) ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ
(7) ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਉਸਤਤਿ, ਅਤੇ
(8) ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ।

ਅਸੀਂ ਇਸ 3-ਭਾਗ ਦੀ ਲੜੀ ਦੇ ਭਾਗ 3 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਧਰਮੀ ਕਲੀਸੀਆ ਦੀਆਂ ਆਖਰੀ 4 ਪ੍ਰਤੀਬੱਧਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਾਂਗੇ। ਤਦ ਤੱਕ, ਕਿਉਂ ਨਾ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾਪੂਰਵਕ ਇਸ ਗੱਲ ‘ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਚਰਚ ਨੂੰ ਇੱਕ ਈਸ਼ਵਰੀ ਚਰਚ ਬਣਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ?